„Siła czy moc”, to tytuł książki psychiatry Davida R. Hawkinsa. w której przedstawia efekty 20 lat pracy badawczej poświęconej analizowaniu poziomów ludzkiej świadomości. Rezultatem badań jest logarytmiczna skala świadomości, na której umieszczany jest stopień mocy wszystkich możliwych poziomów ludzkiej uważności. Dla mnie skala poziomów świadomości jest wspaniałym narzędziem porządkującym i uświadamiającym nasze postrzeganie świata, ludzi, boga i siebie.
Opisany w książce rozkład poziomów mocy w relacjach ludzkich odsłania niezwykłe rozróżnienie pomiędzy mocą a siłą oraz ich odpowiednimi jakościami.
Autor zwraca uwagę na połączenie umysłu z ciałem, a także na to, że ciało – poza naszą świadomą kontrolą – potrafi odróżnić to, co wspiera życie, od tego, co jest mu przeciwne. Hawkins jest także autorem MAPY ŚWIADOMOŚCI, która pokazuje, w jaki sposób poziom świadomości człowieka wpływa na jego postrzeganie świata, zachowanie i życiowe wybory.
Lektura „Siły czy mocy” pomaga nam więc zrozumieć, dlaczego w konkretnej sytuacji zachowujemy się w ten, a nie inny sposób. Znajdując się w trudnych okolicznościach możemy postrzegać świat jako nieprzyjazny, nieprzychylny, narzekać na nasz „pech”, złościć się i próbować „siłowych” rozwiązań. Możemy jednak zrozumieć, że możliwość przekroczenia wszystkich ograniczeń tkwi w nas samych. Książka pokazuje, w jaki sposób przekroczyć nasze ograniczenia i w każdej dziedzinie życia zacząć kierować się tkwiącą w nas MOCĄ, poszukiwać twórczych rozwiązań problemów, nie zwalać winy za nasze niepowodzenia na okoliczności zewnętrzne i odnaleźć w sobie źródło bezwarunkowego szczęścia.
Poniższy tekst zaczerpnięty ze strony:
http://nowe-horyzonty.net/pl/index.php?page=Hawkins_DR_Mapa_swiadomosci
David R. Hawkins
MAPA ŚWIADOMOŚCI ROZWOJU CZŁOWIEKA I LUDZKOŚCI
Wg jego miary Level of Consciousness (LOC) – t.j. Poziom Świadomości
Koncepcja Boga | Obraz życia | Poziom | Wartość LOC | Emocje | Proces |
---|---|---|---|---|---|
Jaźń | Jest | Oświecenie | 700-1000 | Niewysłowiony | Czysta świadomość |
Wszechistnienie | Doskonałe | Pokój | 600 | Błogość, Szczęście | Iluminacja |
Jeden | Całkowite | Radość, Zachwyt | 540 | Pogoda ducha | Przemienienie |
Kochający, czuły | Życzliwe | Miłość | 500 | Cześć | Objawienie |
Mądry | Pełne znaczenia | Rozum | 400 | Zrozumienie | Abstrakcja |
Miłosierny | Harmonijne | Akceptacja | 350 | Przebaczenie | Transcendencja |
Inspirujący | Ufne | Chęć, Gotowość | 310 | Optymizm | Zamysł, Celowość |
Umożliwiający | Zadowalające | Neutralność | 250 | Wiara, Zaufanie | Uwolnienie, Wyzwolenie |
Dozwalający | Wykonalne | Odwaga | 200 | Afirmacja | Pełnomocnictwo |
Obojętny | Wymagające | Duma | 175 | Lekceważenie, Pogarda | Nadętość |
Mściwy | Wrogie | Gniew | 150 | Nienawiść | Agresja |
Odmawiający | Rozczarowujące | Pożądanie, Żądza | 125 | Niepohamowanie | Ujarzmienie, niewola |
Karzący | Przerażające | Lęk | 100 | Niepokój, Obawa, Trwoga | Wycofanie się |
Gardzący | Tragiczne | Cierpienie, Smutek | 75 | Żal, Ubolewanie | Wątpienie |
Potępiający | Beznadziejne | Apatia | 50 | Rozpacz | Rezygnacja |
Mściwy | Złe | Wina | 30 | Wina | Destrukcja |
Lekceważący | Przygnębienie | Wstyd | 20 | Poniżenie, Upokorzenie | Eliminacja, Wykluczenie |
Wstyd: (20)
Poziom wstydu jest niebezpiecznie bliski śmierci, która może zostać wybrana z poziomu wstydu jako świadome samobójstwo, albo subtelniej jako rezygnacja z podjęcia kroków zmierzających do przedłużenia życie. Na poziomie wstydu zwieszamy głowy i przemykamy się przez życie, chcąc być niewidocznymi. Wstyd jest niszczący dla zdrowia emocjonalnego i psychicznego oraz sprowadza skłonność do chorób fizycznych.
Wina: (30)
Poczucie winy przejawia się na różne sposoby takie jak wyrzuty sumienia, samoobwinianie się, masochizm i cała skala symptomów bycia ofiarą. Nieuświadomione poczucie winy prowadzi do chorób psychosomatycznych, skłonności do wypadków i tendencji samobójczych. Poczucie winy wywołuje wściekłość i gwałtowność aż po pragnienie zabijania.
Apatia: (50)
Ten poziom charakteryzuje się ubóstwem, rozpaczą i brakiem nadziei. Świat i przyszłość wydają się mroczne. Apatia jest stanem bezradności. Jego ofiary są w potrzebie na wszelkie sposoby; brakuje im nie tylko zasobów materialnych, ale także energii, by móc skorzystać z tego, co może być dostępne. Wyjściem mogłoby być dostarczenie energii przez kogoś z zewnątrz; efektem apatii może być śmierć przez bierne samobójstwo.
Cierpienie, Smutek: (75)
Jest to poziom smutku, straty i zależności. Ci, którzy znajdują się na tym poziomie żyją w ciągłym żalu i depresji. Jest to poziom opłakiwania, osierocenia i wyrzutów sumienia w odniesieniu do przeszłości. Na tym poziomie widzi się smutek wszędzie; smutek powleka sobą całość istnienia.
Lęk: (100)
Z punktu widzenia lęku, świat jest niebezpieczny, pełen pułapek i gróźb. Jeżeli ktoś ma życie zogniskowane na lęku ciągłe niepokojące wydarzenia światowe zasilają i umacniają lęk. Lęk staje się obsesyjny i może przybierać dowolną formę. Lęk ogranicza rozwój osobowości i prowadzi do różnego rodzaju zahamowań. Ponieważ wzniesienie się ponad lęk wymaga energii, człowiek opanowany przez lęk staje się niezdolny do dotarcia bez pomocy na wyższy poziom.
Pożądanie, żądza: (125)
Pożądanie pobudza nas do wielkich wysiłków, dla osiągnięcia celów lub otrzymania nagród. Pożądanie jest też poziomem uzależnienia, gdy staje się dążeniem ważniejszym niż samo życie. Pożądanie związane jest z gromadzeniem i chciwością. Jednakże pożądanie może zapoczątkować drogę do osiągania celów. Pożądanie może, więc stać się trampoliną do wyższych poziomów świadomości.
Gniew: (150)
Kiedy ludzie wyjdą z apatii i smutku i pokonają lęk, wówczas zaczynają chcieć; pożądanie prowadzi do frustracji, która z kolei prowadzi do gniewu. Gniew wyraża się najczęściej jako uraza i pragnienie zemsty i dlatego jest niestabilny i niebezpieczny. Gniew opiera się na niższych poziomach energii, ponieważ wywodzi się z zablokowanych potrzeb. Frustracja wynika z wyolbrzymienia znaczenia pragnień. Gniew łatwo prowadzi do nienawiści, która wywiera bardzo negatywny wpływ na wszystkie sfery życia człowieka.
Duma: (175)
W przeciwieństwie do niższych poziomów energii, ludzie, którzy docierają do tego poziomu czują się pewnie. Jednakże duma jest dobra tylko w kontraście do niższych poziomów. Duma jest defensywna i podatna na zranienia, ponieważ opiera się na warunkach zewnętrznych, bez których może nagle powrócić na niższy poziom. Duma opiera się na nadętym ego, które zawsze podatne jest na zranienia i ataki. Dlatego w tle dumy jest arogancja i wyparcie. Cechy te blokują wzrost.
Odwaga: (200)
Na poziomie 200 po raz pierwszy pojawia się moc. Odwaga jest strefą eksploracji, osiągnięć, hartu i determinacji. Na niższych poziomach świat jest przeżywany jako beznadziejny, smutny, przerażający, albo frustrujący; na poziomie odwagi, życie jest postrzegane jako ekscytujące i inspirujące, stanowiące wyzwanie. Na tym poziomie mocy człowiek jest w stanie skutecznie radzić sobie z wyzwaniami i szansami życia. Stąd wzrost i wykształcenie stają się celami osiągalnymi. Przeszkody pokonujące ludzi, których świadomość jest poniżej 200, stają się inspirującymi bodźcami dla tych, którzy rozwinęli się do tego pierwszego poziomu prawdziwej mocy. Ludzie na tym poziomie dają światu tyle samo energii ile biorą; na niższych poziomach, zarówno grupy ludzi jak i pojedyncze osoby ściągają energię ze społeczeństwa bez odwzajemniania.
Zbiorowy poziom świadomości ludzkości wynosił 190 przez wiele wieków i, o dziwo, w ostatniej dekadzie (w połowie lat osiemdziesiątych – uwaga tłumacza JK) skoczył do jego aktualnego poziomu 207.
Neutralność: (250)
Kiedy osiągamy ten poziom energia staje się bardzo pozytywna. Poniżej 250 świadomość jest skłonna dostrzegać dychotomie i przybierać sztywne postawy. Neutralność pozwala na elastyczność i nieosądzającą, realistyczną ocenę problemów. Bycie neutralnym oznacza bycie stosunkowo nie przywiązanym do rezultatów; nie osiąganie swojego celu nie jest już przeżywane jako przegrana, przerażenie lub frustracja. Jest to poziom bezpieczeństwa. Ludzie na tym poziomie są zgodni i tworzą poczucie swobody i bezpieczeństwa wokół siebie; ponieważ nie są zainteresowani konfliktami, rywalizacją ani poczuciem winy. Są to ludzie łatwi we współżyciu i stosunkowo niezakłóceni emocjonalnie. Nie mają skłonności do osądzania ani potrzeby kontrolowania zachowań innych ludzi.
Chęć, gotowość: (310)
Ten poziom świadomości można uznać zostać uznany za bramę do wyższych poziomów świadomości. Na poziomie neutralnym prace są wykonywane właściwie, jednakże na poziomie gotowości praca jest wykonywana dobrze i powszechny staje się sukces we wszystkich działaniach. Wzrost jest tutaj szybki; ludzie ci są wybrani dla postępu. Poniżej 200 ludzie zazwyczaj mają zamknięte umysły; na poziomie 310 następuje wielkie otwarcie. Na tym poziomie ludzie stają się prawdziwie przyjaźni; sukces społeczny i ekonomiczny wydaje się realizować automatycznie. Ludzie ci są pomocni w stosunku do innych i przyczyniają się do dobra społeczeństwa. Chętnie zmierzają ze swoimi wewnętrznymi problemami i nie mają większych blokad w uczeniu się. Dzięki swej zdolności do powrotu do normy po zderzeniu się z przeciwnościami oraz do uczenia się na doświadczeniach korygują sami siebie. Uwolniwszy się od dumy chętnie dostrzegają swoje wady i uczą się od innych.
Akceptacja: (350)
Na tym poziomie następuje istotna transformacja. Pojawia się zrozumienie, że to człowiek sam jest źródłem i twórcą doświadczeń swego życia. Wszyscy ludzie poniżej 200 mają skłonność, by uważać się za bezsilne ofiary losu, na łasce życia. Wywodzi się to z przekonania, że źródło ich szczęścia znajduje się na zewnątrz, podobnie jak przyczyna ich problemów. Na etapie akceptacji żadna sytuacja zewnętrzna nie posiada możliwości uczynienia kogoś szczęśliwym, nawet miłość nie jest czymś, co jest dane, albo odebrane przez kogoś innego; miłość jest stanem wewnętrznym. Akceptacja pozwala na angażowanie się w życie na jego własnych zasadach, bez próby dostosowania go do jakiegoś porządku. Osoba na tym poziomie nie jest zainteresowana nazywaniem czegoś dobrym albo złym, zamiast tego poświęca się poszukiwaniu rozwiązań i odkrywaniu, jak rozwiązać problemy. Długoterminowe cele mają pierwszeństwo przed krótkoterminowymi; samodyscyplina i opanowanie są na tym poziomie wybitne.
Rozum: (400)
Do tego poziomu dociera się, kiedy emocjonalizm niższych poziomów zostanie pokonany. Na czoło wysuwa się inteligencja i racjonalizm. To jest poziom nauki, medycyny i ogólnie zwiększona zdolność do konceptualizacji i rozumowania. Wiedza i edukacja są tutaj pożądane jako kapitał. To jest poziom noblistów, wielkich mężów stanu i sędziów Sądu Najwyższego. Tutaj można zaliczyć Einsteina, Freuda i wielu innych wielkich myślicieli historii. Niedostatkiem tego poziomu jest nieumiejętność wyraźnego rozróżnienia pomiędzy symbolami i tym, co one reprezentują. Rozum sam w sobie nie zapewnia drogi do prawdy. Produkuje on ogromne ilości informacji i dokumentacji, ale nie posiada zdolności, by rozwiązywać problemy rozbieżności pomiędzy danymi a wnioskami. Rozum sam w sobie, paradoksalnie, stanowi główna blokadę w osiąganiu wyższych poziomów świadomości. Przekroczenie tego poziomu jest stosunkowo rzadkie w naszym społeczeństwie.
Miłość: (500)
Miłość na tym poziomie jest czymś zupełnie różnym od tego jak się ją przedstawia w mass mediach. Miłość w popularnym rozumieniu tego słowa, kiedy napotyka na przeszkody, często ujawnia ukrytą wcześniej skrywaną złość i uzależnienie. Taka miłość może zmienić się w nienawiść, co oznacza, że nigdy nie było tam miłości, ponieważ nienawiść pochodzi od dumy a nie od miłości. Miłość na poziomie 500 jest bezwarunkowa, niezmienna i trwała. Nie zmienia się, ponieważ jej źródło nie jest zależy od czynników zewnętrznych. Tak rozumiana miłość jest po prostu sposobem istnienia. Jest relacją ze światem polegającą na przebaczeniu, ochronie i wsparciu. Miłość nie jest procesem intelektualnym i nie pochodzi z umysłu; miłość promieniuje z serca. Skupia się na dobroci życia we wszystkich jego przejawach i powiększa pozytywne jego aspekty. To jest poziom prawdziwego szczęścia. Tylko 0.4 % populacji świata dociera do tego poziomu rozwoju świadomości.
Radość, zachwyt: (540)
Kiedy miłość staje się coraz bardziej bezwarunkowa, zaczyna być przeżywana jako wewnętrzna radość i zachwyt. Radość wyrasta w każdej chwili życia z wnętrza raczej, niż z jakichś zewnętrznych przyczyn; 540 jest także poziomem uzdrawiania oraz poziomem grup samopomocowych opartych na duchowości. Poziom 540 i wyżej jest domeną świętych, ludzi rozwiniętych duchowo i uzdrowicieli. Cechą charakterystyczną tego pola energii jest ogromna cierpliwość i zdecydowanie pozytywne nastawienie nawet wobec długotrwałych przeciwności; typową oznaką tego poziomu jest współczucie. Ludzie, którzy osiągnęli ten poziom mają godny uwagi wpływ na innych. Samym otwartym i długim spojrzeniem wywołują stan miłości i pokoju. Dla wysokich 500-tek świat wydaje się rozświetlony przez delikatne piękno i doskonałość tworzenia. Wszystko dzieje się bez wysiłku przez synchroniczność. Odczuwa się obecność, której moc umożliwia kreowanie zjawisk wykraczające poza konwencjonalne rozumienie rzeczywistości; obecność ta określana jest przez zwykłego obserwatora jako cudowna. Doświadczenia pobliża śmierci, z ich transformującym wpływem, często pozwalają ludziom doświadczyć poziomu energii pomiędzy 540 a 600.
Pokój: (600)
To pole energii jest łączone z przeżyciami opisywanymi przez takie pojęcia jak transcendencja, samorealizacja i świadomość Boska. Ten poziom jest niezmiernie rzadki, osiąga go tylko około 1 osoba na 10 milionów ludzi. Kiedy osiąga się ten stan, zanika rozróżnienie pomiędzy obserwatorem a obserwowanym i nie ma żadnego określonego punktu skupienia percepcji. Percepcja na poziomie 600 i powyżej czasami jest opisywana jako dziejąca się w zwolnionym tempie, zawieszona w czasie i przestrzeni – nic nie jest nieruchome, wszystko jest żywe i promienne. Chociaż świat jest ten sam, jaki widzą inni, to teraz wszystko płynie, rozwijając się w znakomicie skoordynowanym tańcu ewolucyjnym, w którym znaczenie i źródło są decydujące. To, budzące nabożną cześć, odkrycie dokonuje się w sposób pozaracjonalny, powodując nieskończoną ciszę w umyśle, który zaprzestał konceptualizacji. Obserwator i obserwowane mają tę samą tożsamość; obserwator rozpuszcza się w krajobrazie i staje się równy obserwowanemu. Wielkie dzieła sztuki, muzyki i architektury, powszechnie uznawane za inspirujące i ponadczasowe, a które mieszczą się między 600 a 700 mogą chwilowo przenosić nas na wyższe poziomy świadomości.
Oświecenie: (700 – 1 000)
To jest poziom Wielkich historii, którzy zapoczątkowali duchowe wzorce naśladowane przez niezliczonych ludzi przez całe wieki. To jest poziom potężnych inspiracji; te istoty stworzyły potężne pola energetyczne oddziaływujące na całą ludzkość. Na tym poziomie nie identyfikuje się już z indywidualnym osobistym ja oddzielnym od innych; raczej ma miejsce identyfikacja Jaźni ze Świadomością i Boskością. Jest to szczyt ewolucji świadomości w królestwie człowieka. Na tym poziomie nie ma już identyfikacji z ciałem fizycznym, jako „ja” i dlatego jego los nie budzi już żadnego zainteresowania. Ciało jest postrzegane tylko jako narzędzie świadomości do dyspozycji umysłu, jako środek komunikacji. Jest to poziom niedualności, poziom pełnej Jedni. Jest to najwyższy poziom osiągnięty przez Wielkich żyjących w spisanej historii ludzkości, Wielkich Awatarów, dla których tytuł „Pan ” jest odpowiedni: Pan Krishna, Pan Budda i Pan Jezus Chrystus.
Interesujące Fakty
– U podstaw eksperymentów prowadzonych przez okres 20 lat przy zastosowaniu różnorodnych prób i testów kinezjologicznych leżały koncepcje i teorie kinezjologii.
– Kinezjologia każdorazowo daje prawie 100% dokładność odczytu. Zawsze daje odpowiedzi tak, nie, czy też prawda, fałsz.
– Przy fałszu mięsień jest słaby, przy prawdzie jest mocny.
– Przykład eksperymentu: jabłko wyhodowane organicznie, czy na pestycydach.
– Doświadczenie ze sztucznym słodzikiem (na języku, trzymany w ręce, schowany w kopercie; ludzie nie znający zawartości zawsze otrzymywali wynik słaby)
– Wszystko, co fałszywe daje słabą odpowiedź.
– Dzięki temu testowi ludzie mogą określić, czy ktoś jest uczciwy, czy powinni być w jakimś szczególnym związku, czy powinni jeść jakieś szczególne pokarmy, czy powinni pojechać na jakieś wybrane wakacje, itp.
– Silne reakcje są łączone ze zdrowiem, słabe reakcje z chorobą. Każda myśl, emocja, słowo i działanie daje reakcje siły albo słabości. W każdej chwili dnia, kierujemy się albo ku zdrowiu albo ku chorobie.
– Świadomość Zbiorowa: Doświadczenia kinezjologiczne wykazują, że istnieje wyższa moc, która łączy wszystko i wszystkich. Ujawniają one, że prawda nie może zostać ukryta nawet, jeśli racjonalny umysł nie jest jej świadomy. Dzięki tym testom ludzie mogą uświadomić sobie prawdę o rzeczach i sprawach, o których w ogóle nie wiedzieli, że istnieją.
– Wszystko posiada pewien poziom od słabego do mocnego, a więc książki, jedzenie, woda, ubrania, ludzie, zwierzęta, budynki, samochody, filmy, sport, muzyka etc.
– Mnóstwo utworów muzycznych obecnie lokuje się na poziomie poniżej 200. Dlatego prowadzą one do zachowań odpowiednich dla niższych poziomów energii świadomości.
– Większość filmów osłabia ludzi, którzy je oglądają sprowadzając ich poziom energii poniżej poziomu świadomości 200.
– 85% ludzkości lokuje się poniżej krytycznego poziomu 200.
– Ogólny średni poziom świadomości ludzkości wynosi 207.
– Poziom świadomości ludzkości przez wiele wieków mieścił się poniżej poziomu 200 (190) aż nagle w połowie lat 1980 podniósł się do obecnego poziomu. Dlatego przepowiadany przez Nostradamusa koniec świata mógł nas ominąć (jego przepowiednie były dokonywane, kiedy świadomość ludzkości była poniżej poziomu 200). Pozostawanie przez świat na poziomie poniżej 200 przez długi okres czasu spowodowałoby wielki brak równowagi, co niewątpliwie doprowadziłoby do zniszczenia całej ludzkości.
– Moc kilku osób na wysokim poziomie równoważy słabość mas.
– 1 osoba na poziomie 300 równoważy 90,000 osób poniżej poziomu 200
– 1 osoba na poziomie 400 równoważy 400,000 osób poniżej poziomu 200
– 1 osoba na poziomie 500 równoważy 750,000 osób poniżej poziomu 200
– 1 osoba na poziomie 600 równoważy 10 milionów osób poniżej poziomu 200
– 1 osoba na poziomie 700 równoważy 70 milionów osób poniżej poziomu 200
– 12 osób na poziomie 700 równe jest jednemu Awatarowi (np. Budda, Jezus, Krishna) na poziomie 1000.
– Żadna znacząca satysfakcja życiowa nie może się nawet rozpocząć poniżej poziomu 250, na którym to poziomie zaczyna pojawiać się jakaś pewność siebie.
– Kiedy świadomość człowieka spada poniżej 200 zaczyna tracić moc, staje się słabszy i bardziej podatny na zmanipulowanie przez otaczające warunki.
– Pewne okresy czyjegoś życia mogą manifestować się na wyższym poziomie świadomości, podczas gdy inne prezentują niższe poziomy. Świadomość człowieka określa ogólna średnia.
Podobnie jest ze świadomością populacji (narodu), jest to średnia ważona obliczona na w/w zasadach, a dla populacji w Polsce wynosi ono około 175, (dopisek cc).
Inne książki tego autora:
„Przywracanie zdrowia”, „Przekraczanie poziomów świadomości”.
Dziękuję za to 🙂
Proszę bardzo 🙂
ja również dziękuję
Dodaję książkę do listy do przeczytania bo rzeczywiście zapowiada się interesująco i bardzo mądrze 🙂
Czy to oznacza, że najniższy poziom świadomości maja osoby wstydliwe?
Witam,
Nie. Każdy człowiek w różnych obszarach swojego istnienia posiada różne poziomy świadomości i ich średnia daje jego osobisty poziom. Ale jeśli w różnych obszarach jego osobowości przeważają takie emocje jak wstyd (wstydliwość rozumiem jako pewną nieśmiałość), poczucie winy, żal, lęk i złość, to wówczas czuje się wyczerpany i to jest przeciwko życiu. Ale mogą w jego życiu pojawiać się sytuacje, w których czuje emocje wyższego rzędu np. empatia, miłość, ochota i radość i wówczas one podnoszą jego wibracje i ogólna, średnia poziomu jego świadomości jest tymi uczuciami zrównoważona.
Ja tak to rozumiem. Pozdrawiam,
Dziękuję bardzo za odpowiedź. Jest jeszcze inna kwestia, Czy te emocje (np.wstyd) są uświadomione, Czy człowiek zdaje sobie z nich sprawę, że one są.Na jakim poziomie świadomości jest człowiek, który ma np. poczucie winy, Jednoczesnie zdaje sobie sprawę, że jego zycie zależy od niego, a nie od czynników zewnętrznych. Ale to poczucie winy nie znika, pojawia się przygnębienie i brak energii.
Witam. To jest bardzo dobre pytanie. Właśnie wstyd jest emocją najbardziej wypartą i najmniej uświadomioną. Często trzeba było wyprzeć wstyd, aby przetrwać. I on tam gdzieś jest, ale świadomie o nim nie wiemy. To samo może dotyczyć poczucia winy. Podświadomość to podobno 90% naszej istoty, a świadomość to tylko 10%. Więc to, że zdajemy sobie sprawę z tego, że życie przecież zależy od nas a nie od czynników zewnętrznych, to jest tylko na poziomie rozumowym, a co z emocjami? Właśnie one spoczywając sobie w ciemności naszej podświadomości kierują naszym świadomym życiem, a my nie zdajemy sobie z tego sprawy. A brak energii to jest typowy przykład na to, że te nieuświadomione emocje są i żywią się naszą energią, a my jesteśmy tego nieświadomi. I dlatego oświetlenie światłem świadomości tej ciemnej, wypartej części ma ogromne znaczenie dla procesu odzyskiwania siebie.
Jak to zrobić, jaki sposób polecasz? Jest tyle możliwosci, ze mozna sie pogubić.Co Tobie pomogło?
No właśnie, jest tyle możliwości. Od wielu lat różnych rzeczy próbuję. Ostatnio dochodzę do wniosku, że nic nie zastąpi dobrego psychologa. I muszę przyznać, że nawet w naszych poradniach można znaleźć odpowiednie osoby. Terapia taka to jest proces dość długotrwały, no ale też dość długo żyliśmy w starych schematach. Ja polecam psychoterapię.
….ale wszystkie terapie sprowadzają się do zaleczenia, nigdy nie usuną przyczyny bo i jak. Ten co leczy nie dostrzeże choroby, gdyż sam nią jest….
Na poziomie przebudzenia to jest prawda. W otchłani snu nie. Ile osób jest obudzonych ze snu? Psychoterapia rozszerza świadomość, powoduje, że zaczynamy się obserwować. Obserwować nasze schematy, przekonania, oceny itd. Uwalniamy zepchnięte do podświadomości emocje i choć w jakiejś mierze zdrowiejemy. W takim wymiarze ludzkim.
Rozumiem, że chodzi Ci o to, że psychoterapia uzdrawia chore ego, ale wciąż to jest ego, czy chore, czy zdrowe. A przecież ważniejsze jest, aby porzucić identyfikację z nim. Może ta identyfikacja porzuci nas sama? Gdy wypali się to, co ma się wypalić?
[…] https://mojajoga.wordpress.com/2013/10/09/poziomy-swiadomosci-wg-davida-r-Hawkinsa/ ) […]
Gdzie jest osoba, która to napisała? jakim cudem potrafi odznaczyć zło? – czy to hipokryzja? na ile to możliwe? i czy to też nie pycha – stwierdzenie że jedna osoba jest warta tylu… czy tu nie naruszamy wartości? i co to oznacza kiedy misja jest dnem i sufitem. tu się kończy i tu zaczyna? czy ktoś czeka na jakiś klucz do misji?gdzie jest odwaga?
nic nie ma definicji. skrajnie ujmując – jak sami się definiować zaczynamy to wpadamy w nieszczęście nie do opisania. wycofuje wcześniejszy komentarz.
gdyż prawdą jest jedynie Bóg. nie ma nic więcej!
Damian, to są według mnie, poziomy samoświadomości, więc czegoś co istnieje w šwiecie materii. Jedna osoba może być na kilku poziomach w przeciągu kilku chwil. To jest taka skala teoretyczna. Wychodząc poza, nie ma nic, co może kogokolwiek określić. Wszystko jest i jest OK :). Tak jak napisałeś.
Wg piszemy bez kropki!
dzięki, zawsze miałam problemy z ortografią :). A w końcu jest to ważne dla zrozumienia tekstu.
O rajusku, prawie 9 lat pozniej czytam ten artykul. Ale wciaz jest on wartosciowy i na czasie. Zastanawia mnie jak mozna zmierzyc poziom energii ksiazek czy tez utworow muzycznych?
Witaj Kasiu. W książce „Siła czy Moc” (dodatek B) jest podana metoda testowania kinezjologicznego, którą można wykorzystać do mierzenia poziomu energii. Pozdrawiam.